Η μετάφραση είναι διαθέσιμη

Στη σημερινή ανάρτηση συμπεριλαμβάνω έναν πίνακα που δουλεύω τους τελευταίους δύο μήνες, μερικές ιδέες από τις ομιλίες στο Collective Trauma Summit. Υπήρχαν πολλοί συμμετέχοντες από διαφορετικούς τομείς και παραδόσεις οπότε είναι φυσικό κάποιες ιδέες να έχουν μεγαλύτερη απήχηση σε μένα σύμφωνα με την κοσμοθεωρία, τα ενδιαφέροντα και την εμπειρίες μου. Στην σημερινή ανάρτηση υπάρχουν και δυο links για την ομιλία του Rick Hanson αυτής της εβδομάδας και τον ιστότοπο της Camille Seaman, όπου μπορεί κανείς να δει τις όμορφες φωτογραφίες της.

α) Μερικά αποσπάσματα ή αποφθέγματα από ορισμένες από τις ομιλίες [μερικά είναι είναι αποσπάσματα ελαφρώς παραφρασμένα και μερικά αποτελούν την ουσία μιας μεγαλύτερης συζήτησης]:

Σπάνια βλέπουμε ο ένας τις αρχικές πληγές του άλλου, βλέπουμε κυρίως το «προσαρμοστικό παιδί» τους, που είναι οι άμυνες και οι τρόποι επιβίωσης που αναπτύξαμε στα παιδικά μας περιβάλλοντα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις προσαρμογές / άμυνες και μετά να επουλώσουμε την πληγή…

Η μετάδοση διαγενεακών τραυμάτων μπορεί να σταματήσει μόνο όταν γυρίσουμε και αντικρίσουμε τη φωτιά…. Αυτό ισχύει σε προσωπικό, οικογενειακό και συλλογικό επίπεδο.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει παντού ένας πόλεμος μεταξύ των δυνάμεων που υποστηρίζουν την καλοσύνη, την ισότητα, την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και εκείνων που υποστηρίζουν τον έλεγχο, την κυριαρχία και την τοξική / ηγεμονική αρρενωπότητα…..

Πρέπει να καλωσορίσουμε τη μοναδικότητα του καθενός και χρειαζόμαστε ανθρώπους με επίγνωση του εσωτερικού τους κόσμου….

Η ιδέα της δημιουργίας «πεδίων όπου επιτρέπεται» οι άνθρωποι να είναι αυθεντικοί και αληθινοί και να είναι ασφαλείς να λένε την αλήθεια τους…

Η περιφρόνηση ομάδων ανθρώπων μας επιτρέπει να βιώνουμε τους άλλους ως αναλώσιμους….

Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε και να επεκτείνουμε την έννοια του εαυτού [ή την λέξη εαυτός]….

Σε πλαίσια καταπίεσης η ευεξία είναι μια μορφή αντίστασης…

Σε σχέση με τις επιπτώσεις του τραύματος και της καταπίεσης:  Υπάρχει μια μάθηση ή μια σοφία, που είναι παγωμένη, βουβή ζωή σε εκείνο το παγωμένο μέρος… στον πάγο υπάρχουν μαργαριτάρια που εμείς ή οι πρόγονοί μας δεν μπορέσαμε να μαζέψουμε…

Η τέχνη μας επιτρέπει να λέμε το ανείπωτο…

Πρέπει να προσπαθήσουμε να μην βλέπουμε το τραύμα ως αδιέξοδο. Όταν ένα σύστημα καταρρεύσει, μπορεί να αναδιατάξει τον εαυτό του σε υψηλότερο επίπεδο.

Η απελπισία διαδίδεται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πρέπει να οικοδομήσουμε ανθεκτικότητα μέσω της φαντασίας και της δημιουργικότητας μας, της ικανότητάς μας να αναδιατυπώνουμε καταστάσεις με παραγωγικό τρόπο και να οραματιζόμαστε έναν καλύτερο κόσμο…

Η βία κατά των γυναικών διαχρονικά μπορεί να είναι η βαθύτερη βία που κανείς όμως  δεν θέλει να δει…

Υπάρχει ένας συλλογικός φόβος στις γυναίκες να είναι ειλικρινείς, ορατές, εκφραστικές…

Το τραύμα έχει ως αποτέλεσμα κλειδωμένη δύναμη και δυνατότητες, που πρέπει να διεκδικήσουμε….

Πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες είναι οι σελίδες που λείπουν, οι τρύπες, η θρυμματισμένη γλώσσα….;

Η κοινότητά μας εκτείνεται πέρα ​​από το δικό μας είδος….. η απομάκρυνση μας από τη φύση είναι ένα πρώιμο τραύμα που οι περισσότεροι από εμάς έχουν υποστεί …

β) Κάτι που έγινε ξεκάθαρο για μένα κατά τη διάρκεια των συνομιλιών που παρακολούθησα είναι η ανάγκη να σκεφτόμαστε συστημικά, να αναγνωρίζουμε τα πλαίσια και να διακρίνουμε τη σχέση μεταξύ γεγονότων και παραγόντων.  Ως εκ τούτου, θα κάνω και πάλι μια σύντομη αναφορά στον όρο «διαθεματικότητα», που επινοήθηκε για πρώτη φορά από τη νομική ακαδημαϊκό Kimberly Crenshaw πριν από πάνω από 20 χρόνια, για να περιγράψω πώς αλληλοεπικαλύπτονται διαφορετικά συστήματα καταπίεσης για να δημιουργήσουν ξεχωριστές εμπειρίες για τους ανθρώπους ανάλογα με το συνδυασμό των ταυτοτήτων τους. Η έννοια της διαθεματικότητας περιγράφει βασικά τους τρόπους με τους οποίους συστήματα ανισότητας με βάση το φύλο, τη «φυλή», την εθνικότητα, την αναπηρία, την τάξη και άλλες μορφές διακρίσεων «τέμνονται» για να δημιουργήσουν μοναδικές δυναμικές και επιδράσεις για τους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους μοναδικές εμπειρίες διακρίσεων και καταπίεσης και πρέπει να λάβουμε υπόψη όλους τους πιθανούς παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην περιθωριοποίηση ή την παρενόχληση διαφόρων ανθρώπων. Για παράδειγμα, τόσο οι λευκές όσο και οι έγχρωμες γυναίκες βιώνουν σεξισμό, αλλά για τις έγχρωμες γυναίκες αυτή η εμπειρία επιδεινώνεται από τον ρατσισμό. Στη συνέχεια, αν σκεφτούμε την οικονομική κατάσταση και την τάξη, βλέπουμε ότι αυτό προσθέτει μια άλλη γεύση στην εμπειρία τους, και ούτω καθεξής. Η Audre Lorde έχει γράψει ότι «Μερικά προβλήματα τα μοιραζόμαστε ως γυναίκες, άλλα όχι. Εσείς [οι λευκές γυναίκες] φοβάστε ότι τα παιδιά σας θα μεγαλώσουν, θα ενταχθούν στην πατριαρχία και θα καταθέσουν εναντίον σας, εμείς [οι έγχρωμες γυναίκες] φοβόμαστε ότι τα παιδιά μας θα συρθούν από ένα αυτοκίνητο και θα πυροβοληθούν στη μέση του δρόμου, και θα γυρίσετε την πλάτη σας στους λόγους που πεθαίνουν». Και η Kimberly Crenshaw έχει γράψει ότι «Οι φεμινιστικές προσπάθειες να πολιτικοποιηθούν οι εμπειρίες των γυναικών και οι αντιρατσιστικές προσπάθειες για να πολιτικοποιηθούν οι εμπειρίες των έγχρωμων ανθρώπων έχουν συχνά προχωρήσει σαν τα ζητήματα και οι εμπειρίες που περιγράφουν να συμβαίνουν σε αμοιβαία αποκλειόμενα εδάφη. Παρόλο που ο ρατσισμός κι ο σεξισμός διασταυρώνονται στις ζωές των πραγματικών ανθρώπων, σπάνια συμβαίνει αυτό στις φεμινιστικές και αντιρατσιστικές πρακτικές».

γ) Σύνδεσμοι:

Ομιλία από τον Rick Hanson:  Ζώντας Σε Αρμονία Με Τους Άλλους Ενώ Ταυτόχρονα Φροντίζεις Τον Εαυτό Σου / Living in Harmony While Also Taking Care of Yourself στη διεύθυνση: https://www.rickhanson.net/meditation-talk-living-in-harmony-while-also-taking-care-of-yourself/ .

Η ομιλία επικεντρώνεται στο θέμα της διαμάχης, στους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να την αποφύγουμε, πώς να είμαστε συνειδητά παρόντες στη στιγμή και πως η επίγνωση των αντιδράσεων μας, μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε ότι συχνά τσιμπάμε το δόλωμα που μας ρίχνουν οι άλλοι κι ακούσια αακολουθούμε  τα σενάρια τους σε σχέση με τον τρόπο που υπάρχουμε στις σχέσεις μας με τους άλλους.

Οι όμορφες φωτογραφίες της Camille Seaman στο: https://www.camilleseaman.com/photographs

Comments are closed.