Οι τέσσερις παρακάτω σελίδες είναι από ένα ‘altered book’ που έχω δημιουργήσει χρησιμοποιώντας έναν τουριστικό οδηγό, εικόνες από περιοδικά, παλιά βιβλία και δικά μου παλιότερα σχέδια, φωτογραφίες, κάρτες, γράμματα, γραμματόσημα, εισιτήρια, παλιές συνταγές, κόλλα, πενάκια, μολύβια, μαρκαδοράκια και μπογιές.
Συνέχεια της προηγούμενης σελίδας……
“Κανείς οφείλει, καθημερινά τουλάχιστον, να ακούει ένα τραγούδι, να διαβάζει ένα καλό ποίημα, να κοιτάζει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να λέει λίγες λογικές κουβέντες” Johan Wolfgang von Goethe
Zeroing In from ‘Breathing the Water’ by Denise Levertov (1923-1997)
“I am a landscape,” he said.
“a landscape and a person walking in that landscape.
There are daunting cliffs there,
And plains glad in their way
of brown monotony. But especially
there are sinkholes, places
of sudden terror, of small circumference
and malevolent depths.”
“I know,” she said. “When I set forth
to walk in myself, as it might be
on a fine afternoon, forgetting,
sooner or later I come to where sedge
and clumps of white flowers, rue perhaps,
mark the bogland, and I know
there are quagmires there that can pull you
down, and sink you in bubbling mud.”
“We had an old dog,” he told her, “when I was a boy,
a good dog, friendly. But there was an injured spot
on his head, if you happened
just to touch it he’d jump up yelping
and bite you. He bit a young child,
they had to take him down to the vet’s and destroy him.”
“No one knows where it is,” she said,
“and even by accident no one touches it.
It’s inside my landscape, and only I, making my way
preoccupied through my life, crossing my hills,
sleeping on green moss of my own woods,
I myself without warning touch it,
and leap up at myself -”
“- or flinch back
just in time” “Yes, we learn that.
It’s not a terror, it’s pain we’re talking about:
those places in us, like your dog’s bruised head,
that are bruised forever, that time
never assuages, never.”
The Thread
Something is very gently….. invisibly, silently,
pulling at me-a thread……. or net of threads
finer than cobweb and as
elastic. I haven’t tried
the strength of it. No barbed hook
pierced and tore me. Was it
not long ago this thread
began to draw me? Or way back?
Was I born with its knot about my
neck, a bridle? Not fear
but a stirring of wonder makes me
catch my breath when I feel
the tug of it when I thought
it had loosened itself and gone.
‘Τα μικρά πουλιά τραγουδούν τα πιο όμορφα τραγούδια’ (lyrics from The Be Good Tanyas’ song)
Εξαιρετικά αφιερωμένο στη Ζωή και σε άλλους
Εικαστικά ημερολόγια παλιών βιβλίων
Η δημιουργία ενός ημερολογίου είτε αυτό είναι εικαστικό είτε περιλαμβάνει κείμενα είτε είναι συνδυασμός των δυο μορφών έκφρασης μοιάζει λίγο με το άνοιγμα ενός παραθυριού στο νου και στο σώμα μας. Η Cathy Malchioldi γράφει ότι «όταν δημιουργούμε ένα εικαστικό ημερολόγιο είναι σαν να συνομιλούμε με τον εαυτό μας». Η διαδικασία επιτρέπει την πρόσβαση στα συναισθήματα και στις εμπειρίες μας και μπορεί να αυξήσει τη διορατικότητα και την ανθεκτικότητα μας, μέσα από τις διαδικασίες του επαναπροσδιορισμού και της ενοποίησης τραυματικών και στρεσογόνων εμπειριών. Επίσης, οι διαδικασίες αυτές δύναται να επηρεάσουν θετικά τον ιππόκαμπο μας, ο οποίος είναι μία από τις περιοχές του εγκεφάλου που ευθύνεται για την τοποθέτηση των εμπειριών μας στον τόπο και στο χρόνο. Επιπλέον, όπως έγραψα σε πρόσφατη ανάρτηση, τα αποτελέσματα της έρευνας του James Pennebaker δείχνουν ότι το γράψιμο είναι ωφέλιμο και μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Η Malchiodi γράφει ότι η art therapist (θεραπεύτρια μέσω τέχνης), Elizabeth Warson, η οποία έχει διεξάγει έρευνα σχετικά με τα οφέλη της ενασχόλησης με την δημιουργία εικαστικού ημερολογίου, βρήκε επίσης ότι η διαδικασία είναι ωφέλιμη και ενισχύει την αίσθηση ευεξίας. Ο James Pennebaker ισχυρίζεται ότι «η καταγραφή ενός συμβάντος δεν μεταφράζει απλώς τις εμπειρίες σε κείμενο – λέξεις, αλλά επίσης εκτελεί και μιαν άλλη σημαντική λειτουργία, αυτήν της επούλωσης. Η δημιουργία γραπτής αφήγησης μπορεί πραγματικά να ξεκινήσει τη διαδικασία της αποστασιοποίησης μας από ενοχλητικές σκέψεις τοποθετώντας δύσκολα συναισθήματα, (αισθητηριακές μνήμες) σε μία χρονολογική σειρά. Αντί να παραμένουν ένα ανησυχητικό μίγμα από συναισθήματα που επιπλέουν ελεύθερα, οι εμπειρίες τοποθετούνται σε ένα αντικειμενικό ιστορικό πλαίσιο » (James Pennebaker, cited in Cathy Malchiodi, 2013, retrieved from www.psychologytoday.com/sites/default/files/attachments/231/visual-journal-pages. pdf)
Όλα τα είδη των παλιών βιβλίων μπορούν να γίνουν ο καμβάς των εικαστικών ημερολογίων μας, και διαφορετικά είδη βιβλίων προσφέρονται για διαφορετικά σχέδια – projects. Βιβλία από παλαιοπωλεία, παλιά παιδικά και σχολικά βιβλία μπορούνε όλα να εξυπηρετήσουν το σκοπό αυτό. Βιβλία που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας επηρέασαν επίσης μπορούν να γίνουν ο καμβάς της δραστηριότητας μας. Η δε μετατροπή βιβλίων σε εικαστικά ημερολόγια μπορεί να είναι μια απλή ή και μια πιο σύνθετη διαδικασία και υπάρχουν πολλές ιστοσελίδες, βιβλία και blogs με οδηγίες για το πώς να μετατρέψει κανείς παλιά βιβλία σε εικαστικά ημερολόγια. Μπορούμε αρχικά να σκίσουμε μέρος των σελίδων και στη συνέχεια να κολλήσουμε κάποιες σελίδες μαζί για να δημιουργήσουμε κατάλληλους μικρούς καμβάδες. Ορισμένοι προτείνουν τη χρήση λευκού ασταριού προκειμένου να καλύψει κανείς κάποιες από τις εικόνες ή μέρος του κειμένου των σελίδων ώστε να δημιουργηθεί χώρος για να μπορεί κανείς να ζωγραφίσει ή να γράψει. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα ημερολόγιο όπου μπορεί κανείς να κολλήσει εικόνες και φωτογραφίες, να ζωγραφίσει και να γράψει. Αυτά τα «μεταμορφωμένα βιβλία» (altered books) μπορούν να γίνουν καμβάδες για τον επαναπροσδιορισμό των εμπειριών μας και την δημιουργία νέων αφηγήσεων. Αυτό το είδος της δραστηριότητας μας επιτρέπει επίσης να περάσουμε ώρες δημιουργικής απασχόλησης. Τα παιδιά μπορούν να ασχοληθούν με την δημιουργία βιβλίων ή εικαστικών ημερολογίων και μπορούν να μετατρέψουν παλιά βιβλία σε μικρά έργα τέχνης, είτε όταν πρόκειται για εξερεύνηση τραύματος (υπάρχει σχετικό κείμενο μου σε άλλο τμήμα της ιστοσελίδας αυτής) ή απλά για διασκέδαση και ανάπτυξη. Ωστόσο, τα βιβλία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην αρχική τους μορφή, ανάλογα με το τι επιδιώκουμε ή επιθυμούμε να κάνουμε. Και σαφώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε καινούρια τετράδια και μπλοκ ζωγραφικής.
Στo πρώτο σχέδιο που έχω αναρτήσει παραπάνω έχω ζωγραφίσει πάνω σε μια σελίδα από το βιβλίο μου ‘Let me be’ χωρίς καμία άλλη προεργασία επιχειρώντας να επαναπροσδιορίσω (unpack – ξεπακετάρω) σύμβολα που χρησιμοποίησα στο παρελθόν, προκειμένου να αυξήσω την σαφήνεια και να δημιουργήσω νέο νόημα. Το δεύτερο σχέδιο έχει δημιουργηθεί πάνω σε σελίδα ενός παλιού αγαπημένου σχολικού βιβλίου της δεκαετίας του ’70 που αφορά στην άγρια πανίδα της Αυστραλίας, – υποθέτω ότι πλέον είναι συλλεκτικό βιβλίο – με εικονογράφηση του John Richards και κείμενα της Jennifer Oswin.
Enjoy: Lovely voice and lovely accompanying video
Human Thing by ‘The Be Good Tanyas’ https://www.youtube.com/watch?v=Gd1Ie370rHk